Vandaag naar de plaatselijke bloemen- en rommelmarkt geweest. Niet dat we van plan waren om daar wat te kopen, want we hebben zelf al rommel genoeg, maar om eens rond te snuiten, en om eens weg te zijn om te genieten van het mooie weer.
De bloemen werden er veel te duur verkocht, ‘t is te zeggen, veel duurder dan in een groot plantencentrum. En de rommel die de mensen probeerde te verkopen, die zouden ze beter naar het containerpark brengen. Maar neen, ze doen dat niet. Op rommelmarkten gaan staan, dat is een hobby. Wie zijn waar naar waarde verkoopt zal vlug uitverkocht zijn, en kan volgende week niet meer meedoen, want die heeft geen rommel meer.
De tweede ongeschreven regel is het niet vermelden van een prijs. Hoeveel kost dit? Hoeveel vraagt ge hier voor? hoor je de mensen constant vragen. Om dan als antwoord te krijgen: “2 euro en een half”. De verkopers genieten ervan om voet bij stuk te houden en ik geniet ervan om te zien hoe ze met hun rommel blijven zitten. Tot volgend jaar!
Ik heb een paar jaar geleden de zolder van mijn oma eens leeg gemaakt. Ganse dubbel-as aanhangwagens, twee meter hoog gestapeld, hebben we naar het stort gereden. Geld dat we daar hebben weggesmeten! Tenminste als ik moet afgaan op de huidige vraagprijzen die ze op rommelmarkten hanteren.
Ik had beter een pakketje samengesteld voor de beginnende rommelmarktkramer en op eBay gezet: “Startpakket Rommelmarkt, ‘vraagprijswaarde’: 25 000 €. Gaat lang mee, want ge gaat het nooit kwijt geraken!”.
Opmerkelijk was het hoe iedereen inspeelde op Moederdag. Ineens was alle rommel ook geschikt om uw moeder een plezier mee te doen. ‘t Zijn toch echte commerçanten 🙂