Ik moet er altijd weer aan wennen wanneer ik na mijn zomervakantie terug ga werken. Vroeg opstaan kost dan ineens altijd weer heel wat meer moeite. De stand van de zon heeft daar veel mee te maken.
Voor ik met vakantie ging kwam de zon op om 5u35. Uit je bed wippen om 5u50 is heel wat gemakkelijker wanneer de zon je al een kwartiertje aan het voorverwarmen is. Een beetje zoals bij een dieselmotor. ’s Avonds ging de zon onder om 21:58 en schemerde het nog tot 22:44.
Nu, drie weken later kruipt de zon pas om 6:00 uit hare nest, en dan ben ik natuurlijk al 10 minuten wakker. Ze gaat ook vroeger slapen, wat mij het gevoel geeft dat ik minder tijd heb. Zeker als je zoals ik leeft op zonne-energie. In drie weken tijd zijn we 46 minuten zonlicht kwijtgespeeld en ik zie er nu al tegen op om in het donker te moeten vertrekken naar, en in het donker terug te keren, van het werk. U er tegen verzetten heeft geen zin, want het gebeurt toch.
Binnen 140 dagen is het 13 december, St-Lucia,gaat het weer de goede richting uit. Dan worden de dagen weer langer en kan het aftellen naar “het is nog licht als ik thuiskom” weer beginnen. Dan kunnen we ons weer verheugen naar meer zonlicht, nu gaat het jammer genoeg enkel bergaf. Bij ons is er een spreekwoord dat zegt “St-Lucij keert het tij”, in Zweden vieren ze dan het Luciafeest.
De vorige jaren heb ik overleefd, dus zal het dit jaar ook wel lukken hoor, maar voor mij is dit het vervelendste van terug uit vakantie komen. Niet de bergen mails, de onopgeloste problemen of de werkdruk, maar het gebrek aan zonlicht…
Ik dacht dat het Luciafeest niks met de winterwende te maken had, en dat deze laatste (midwinter dus) dit jaar (zoals meestal) op 21 december plaats heeft, en dat dan pas de dagnen opnieuw langer worden, je zal dus nog even langer moeten wachten.
Je hebt gelijk, de korste dag is op 21 december, het begin van de winter. Maar op 13 december bevinden we ons in het midden van een aantal dagen waarop de zon het vroegste onder gaat. Tussen de 13de en de 21ste komt de zon nog enkele dagen enkele minuten later op, maar \’s avonds gaat ze niet meer vroeger onder. Ik denk dat onze voorouderen dat bedoelde met het keren van het tij en niet met het aantal minuten zonlicht.
Ah, ok. ‘het aftellen naar “het is nog licht als ik thuiskom‒ kan dan inderdaad beginnen, maar de dagen worden niet langer.
Ik heb zelf meer moeite met in het donker vertrekken ‘s morgens.
ik ga volgende week pas met verlof en wil niet denken aan ‘terug gaan werken’…