Het zal een 15 tal jaar geleden zijn dat ik dit bijl van het stort gered heb. Ik was in die tijd nog verkenner en hielp de scoutsleiding tijdens een opruimdag. Het bijl was bot en de steel was afgebroken. Volgens de leiding zou het goedkoper zijn om een nieuwe bijl te kopen, dan er je tijd in te steken om het te slijpen en van een nieuwe steel te voorzien. Op de vraag of ik het bijl dan mocht hebben was het antwoord “Ja”.
15 jaar heb ik dat bijl bijgehouden. Het is twee keer mee verhuisd. Eindelijk heb ik de tijd genomen om het op te knappen.
Er is heel wat werk in gekropen, en ik zou er eigenlijk nog veel meer werk in moeten steken. Desondanks ben ik toch al heel blij met het voorlopige resultaat. Alles samen denk ik dat ik er, verdeeld over verschillende weken, een zestal uur werk in heb gestoken.
Het bijl was echt bot, ik denk dat de snede 3mm dik was. Je kon er nagels mee inkloppen. Dat heb ik dus allemaal moeten afvijlen. En dan heb ik nog niet genoeg gevijld. De snede is nu wel scherp (wat zeg ik: haarscherp), maar van de wangen van het bijl had ik ook nog veel meer ijzer moeten afvijlen. Zo zou het bijl veel dieper in het hout kunnen kappen.
De steel heb ik op maat moeten snijden en schuren. Om de steel stevig in de bijlkop vast te zetten heb ik twee wiggen gebruikt. Een houten en een metalen. De steel zit vast door de zelfgemaakte houten wig, die op haar beurt vast zit door de metalen wig.
Na het vijlen kwam het slijpen. Eerst met een ruwe slijpsteen, dan met wet&dry 80 – 250 – 600 op een zacht schuursponsje, om daarna over te schakelen op mijn japanse waterstenen 800 – 1200 en 6000.
Ik ben echt benieuwd hoe goed het bijl zijn scherpte zal houden. ‘t Is immers gemaakt van kwaliteitsstaal want er staat “CHINA” op 😉 Moest het vlug weer bot zijn, dan kan ik nog altijd de wangen van het bijl verder afwerken en het opnieuw slijpen. Ook al lijkt het alsof de sop de kolen niet waard is, omdat het bijl praktisch onbruikbaar zal zijn, maar ik kan er wel veel van leren. Altijd handig wanneer ik ooit eens een écht bijl wil kopen. Een Gransfors Bruks of een Wetterlings. Of beter zelfs, wanneer ik een van voorgenoemde bijlen in slecht onderhouden staat, voor een appel en een ei, op de kop kan tikken op een rommelmarkt