Ik ben sinds lang nog eens naar een 18-jarige ton geweest, dat stadium ben ik allang ontgroeid. Maar als een buurjongen je uitnodigt, dan kan je moeilijk weigeren. Zonder enig idee te hebben om hoe laat de jeugd tegenwoordig begint met fuiven, zakte ik rond 22u15 af richting fuifzaal. Ik was een van de eerste 10 gasten. Er was muziek, er was drank en er waren broodjes de perfecte ingrediënten voor een geslaagde avond.
Ik kwam er zelfs nog enkele jong volwassenen tegen die mij nog herkende als hun welpenleider. Dat ze het er na één jaar scouting voor gezien hielden zeiden ze er terloops met een grijns bij. Met mondjesmaat strompelde de andere gasten binnen en tegen 23u30 kon het feest echt losbarsten.
De muziek kwam recht uit de jaren ’90, en alle clichés die je maar kan bedenken bij een 18-jarige ton kwamen aan bod: flauwe grappen met sex toys en condooms, slecht getapte pintjes uit plastic bekertjes, op de toog dansen en ad fundum’s drinken. Het was net als alsof ik een teletijdmachine was binnengestapt. Dit feestje was echt een 18-jarige ton zoals ik ze mij herinner.
Jammer genoeg was de jarige geen geoefende drinker en had hij zichzelf een beetje overschat. Rond een uur of twee zijn ze hem met een ambulance komen halen. Hij had een beetje té diep in het plastic bekertje gekeken. Dan hou je het feest van je leven, en weet je er ‘s anderendaags niets meer van… Spijtig.
