Een tijdje terug was het nog in het nieuws: sommige stationsomroepers zijn minder goed verstaanbaar en om de dienstverlening naar de klanten toe te verbeteren had de NMBS het idee om de stationsomroepers dixielessen te laten volgen.
Deze avond was er op de perrons van Brussel-noord het volgende te horen:
* Dhames en heren aandhacht alstublieft, de trein naar Leuven Landen en Ghenk heeft 5 minuten vertraging.
* Dhames en heren aandhacht alstublieft, spoorwijziging, de trein naar Geeraardsbergen komt… Dhames en heren, spoorwijziging, de trein “ma godver…”
Iedereen lachen van perron 1 tot perron 12. Dixielessen zijn precies toch niet altijd nodig om verstaanbaar te zijn!
heerlijk als ze zo uit hun rol vallen…
Eigenlijk zouden ze dat meer moeten doen. In plaats van die muzak gewoon eens een goeie mop vertellen. Als je al zag hoeveel mensen er ineens een lach op hun gezicht hadden door die simpele “Ma godver…” Lachen is gezond!
Dixie? Was dat geen stroming in de bluesmuziek ofzo?
De uitspraaklessen zijn dictielessen. Maar je spreekt het hetzelfde uit, dus eigenlijk maakt het niet veel uit. 🙂
owkey… Heb wat last van dixielectie vandaag… 🙂
Ik denk dat we hem allemaal al eens gehoord hebben. Vooral al hij het heeft over dammes en heren en \"zo daddelijk\"… Hij is ook heel apart in het Duits.