Wanneer ik ‘s middags bij L’amourette in Brussel Noord een broodje ga halen, dan draaien ze dat in een papiertje en doen ze daar een elastiekje rond. Ik verzamelde al een tijdje deze elastiekjes tot ik op het idee kwam om er een balletje van te maken. Elke dag draai ik er een extra elastiekje om. Beetje bij beetje wordt het balletje groter.
Zo zag het balletje er begin oktober uit:
En zo zag het er vorige vrijdag uit:
Veel verschil valt er eigenlijk niet te zien, en ik was ook niet echt van plan om er nu al mee naar buiten te komen. Ik had mij voorgenomen om elke maand een foto te nemen en om dan op het einde van het jaar het balletje voor te stellen als grootste elastiekjesbal. Het zou een wereldrecord worden.
Dat was buiten een zekere Joel Waul gerekend. Hij heeft er eentje gemaakt die een dikke 4 ton weegt. Zo ver wil ik het niet laten komen.
Voor zij die zich vervelen op het werk, en een hoop elastiekjes ter hun beschikking hebben, is het misschien leuk om weten dat dit balletje geweldig goed stuit. Bereid u alvast voor voor het volgende bureaugevecht.
