Netwerken, Facebooken, chatten, allemaal typische kenmerken voor de Generation Y. Zelf niet goed wetend of ik nu tot de Generation X of de Generation Y behoor (tegensprekende info) heb ik mij gisteren ook maar ingeschreven op Facebook.
Ik ben duidelijk een rand geval. Een X die meegesleept wordt door de Y. Daar waar ik in veel gevallen een early adopter ben, schiet ik qua sociaal netwerk gedoe toch een beetje tekort. Schoot, ik een beetje tekort, want nu heb ik ook een Facebook account.
Ja, ik verkende de digitale wereld al in de jaren ’90. Een BBS heette dat toen. Nog voordat ik email adres had, kon ik al berichten versturen over de hele wereld, nieuws lezen en cheats downloaden voor de spelletjes die ik toen speelde en dat tegen de kost van een enkel telefoongesprek. IRC was mij niet onbekend en tot op de dag van vandaag gebruik ik dat nog om bestanden te zoeken en te downloaden. Maar het zijn wel de mensen van de Generation Y die me hebben leren MSN’en. Ik was toen hun leider bij de Scouts en MSN was het middel bij uitstek om hen van alles te laten weten over de volgende activiteit.
Tegenwoordig chat ik nog maar zelden. Als ik iemand wil zien of horen, dan ga ik er naartoe of dan bel ik (Generation X?). Maar het zijn wel diezelfde Generation Y mensen die mij nu Facebook aangesmeerd hebben. De eerste Facebook uitnodiging staat al een jaar in mijn inbox, en pas gisteren heb ik er iets mee gedaan. Wel tof, dat Facebook, zeker als iedereen die jij kent er al op staat. Ik heb ondertussen al een lekker groot netwerk!
Ik ben weer helemaal mee met de Y’s!
nu je op facebook zit mag je blijven leven…
Héhé, zo is het bijna.