Tijdens mijn verlof heb ik opnieuw het Geocaching Virus opgelopen. Mijn eerste Geocaches heb ik in mei 2005 bovengehaald. Nadat ik alle naburige caches had bovengehaald was is er even mee gestopt, om in 2008 opnieuw enkele caches in de buurt van mijn werk te loggen. Sinds twee weken heb ik meer caches gevonden dan de afgelopen 4 jaar samen. Ik ben weer vertrokken, maar je weet nooit voor hoe lang…
In 2005 bestonden er nog niet zoveel Geocaches en waren de leggers ervan fervente wandelaars (Wie had er immers een dure handheld GPS?). Een logisch gevolg daarvan was dat er meer multi- dan traditional caches waren. Je moest wat wandelen en puzzelen om de cache boven te halen. En meestal beperkte je je tot één per (zon)dag.
Vandaag ligt dat een beetje anders. GPS toestellen zijn wijd verspreid en helemaal niet duur meer (vorige week nog eentje zien liggen in de Mediamarkt voor 50 euro). Het internet is ondertussen tot in elke huiskamer binnengedrongen en ook niet wandelaars beginnen Geocaches te leggen. Dat wij in een consumptie maatschappij leven waar iedereen zich constant wil bewijzen aan de hand van nietszeggende cijfers is merkbaar tot in het Geocaching gebeuren.
Sommige vinden het daarom leuker om 10 gemakkelijke traditional caches boven te halen, dan om 1 multi-cache te lopen. De traditional-caches schieten bijgevolg als paddenstoelen uit de grond (zeker tijdens het bouwverlof) en voor velen van hen hoef je bij wijze van spreken niet eens meer uit je auto te stappen. Dat monument, die bezienswaardigheid of speciale boom die je dagelijks passeert om naar je werk te gaan zou wel eens een Geocache kunnen huisvesten. Kijk maar eens rond, je zal versteld staan.
Zolang de Geocache je brengt naar een plaatsje waar wat te zien is, en waar je anders nooit zou komen, hoe dicht bij huis het ook mag zijn, vind ik dat allemaal OK. Er zijn er jammer genoeg ook die gewoon ergens liggen en weinig “culturele” waarde hebben. Het is natuurlijk aan ieder de keus om die Geocaches te gaan loggen. Aan de hand van de omschrijving en de logs kan je zoiets al op voorhand achterhalen. Bij Geocaching begint de zoektocht immers op het internet.
Ging je vroeger met de GPS op pad, dan kwam je bijna niemand tegen. Probeer je nu enkele caches te gaan loggen op een vrije, zonnige dag, kan mag je er zeker van zijn dat je een andere cacher tegenkomt. Zo zie je ook eens de mens achter het krabbeltje in het logboek. Heerlijk toch hoe de online- en offline wereld in elkaar stromen.
Ik ben ondertussen bezig met het opzetten en leggen van mijn eerste eigen cache. En je mag er zeker van zijn dat het een multi-cache zal worden! Wie weet komen we mekaar wel eens tegen?
Ik vind multicaches ook leuker. Alleen niet als er van die superingewikkelde berekeningen aan te pas komen. We hebben zo eens met een groepje universitairen meer dan een half uur staan rekenen en niks gevonden. Ik moet er wel bij zeggen dat we die berekeningen beter op voorhand gedaan hadden ipv ter plekke.