Als ik iets nieuws heb, dan moet dat getest worden. Daar speel en pruts ik mee totdat ik dat door en door ken. Pas dan is ze zoals ze zeggen “het nieuw eraf”. Nu al drie berichten na elkaar zal het dus over de HTC Touch Diamond gaan.
De Diamond beschikt over WiFi, GPS en je kan er software op installeren. Redenen genoeg voor mij om eens te gaan zoeken naar software die WiFi access points kan detecteren, en loggen in een bestandje. Op mijn desktop heb ik al een tijdje NetStumbler staan, dus daar begon mijn zoektocht. En ja hoor, ze hebben ook een versie voor een Pocket PC, de MiniStumbler.
Een beetje verder op het internet vond ik ook nog WiFiFoFum, dat doet eigenlijk hetzelfde, maar het had ook nog een leuk radar scherm. Dat moest ik hebben! Downloaden, installeren en spelen maar.
Zoals het woord wardriving al aangeeft ben ik in mijn auto gestapt en heb ik een rondje door de stad gereden. Telkens er een nieuwe access point gevonden werd, werd er een geluidje afgespeeld. Ting! U heeft er geen idee van hoe hard er getingeld is geweest.
Thuisgekomen heb ik het gegenereerde *.klm bestandje in Google Earth geopend. Dat geeft een mooi overzicht. Allemaal rode en groene bolletjes. Een rondje van 5.6 km wardriven leverde 225 WiFi access points op. 148 daarvan waren beveiligd. 77 access points waren dus niet beveiligd. Dat is meer dan de helft, 52% om precies te zijn. Dat is ongeveer 1 op de 3. 1 om de 24 meter. Internet is van iedereen zegt Belgacom dan. Iedereen heeft al internet als je het mij vraagt.
Ik moet er geen tekening bijmaken dat surfen, zonder toestemming, via andermans WiFi access point illegaal is. Wardriving echter is niet illegaal omdat je geen toegang tot het netwerk forceert, maar enkel de aanwezigheid van het netwerk registreert. Wil je meer weten over wardriving, surf dan naar wardrivers.be.
