HTC Touch Diamond: Mijn Impressie

Het is alweer een hele tijd geleden dat ik een iPhone heb vast gehad, en nu met die hele kermis rond de nieuwe 3G iPhone begon ik toch te twijfelen of ik toch niet stiekem een iPhone zou willen hebben. Of tegendraads zoals ik nogal eens kan zijn: geen iPhone, maar iets wat erop lijkt, en misschien wel beter is. Lang moet je niet zoeken, want er is de HTC Touch Diamond. Compleet tegendraads, want dat draait ook nog eens op Windows!

Ik gebruik mijn gsm niet alleen om te bellen. Ik denk zelfs dat ik er meer mee surf, RSS feeds lees en mail. Dus dacht ik dat een PDA achtig iets mij wel zou liggen. Lekker groot scherm, grotere lettertjes, gemakkelijker in gebruik om te surfen, etc… Een iPhone zou mij dus wel kunnen smaken, of een HTC Touch Diamond.

Wanneer je dan iemand over de vloer krijgt, die helemaal into the business is wat betreft nieuwe toestellen en hun gebruiksgemak, dan moet je daar van profiteren. Zeker als blijkt dat zij ook nog eens een HTC Touch Diamond op zak heeft. Dat moeten we eens uitproberen, en er wat foto’s van maken.

Voila, dat is hij dan, de HTC Touch Diamond.

En hier in de rechter beneden hoek, aan de achterkant, goed verstop, zit de stylus.

Het linker zijaanzicht.

Het onderaanzicht.

Het rechter zijaanzicht.

Dit is de reden waarom ze het de HTC Touch Diamond noemen: de facet-achtige achterkant. Het zal niet simpel zijn om hier een mooi aansluitende hardcase voor te maken. Het verleden leert mij ook dat het punt waar de gsm de tafel raakt, snel slijt. Door die facetten zou die hele achterkant er wel eens vies begaaid kunnen gaan uitzien na een tijdje.

Maar nu eens even testen waarom ik zo graag een HTC Touch Diamond zou willen hebben.

Gebruikmakend van mij eigen WiFi netwerk, surft de HTC wel redelijk snel. De browser weet de site nog vrij deftig te renderen en wanneer je dubbel-tikt (zie hieronder)

Wordt er ingezoomd. De tekst wordt automatisch ge-wrapt, zodat je alles nog kan lezen zonder naar opzij te moeten scrollen.

Ik vond het nog wel allemaal meevallen, en was nog steeds overtuigd dat dit mijn volgende gsm zou gaan worden. Maar mijn bezoek was daar niet zo zeker van. “Probeer eens een sms te typen”, zei ze. Geen probleem dacht ik, dan gebruik ik toch gewoon die stylus en het on-screen toetsenbord. Dat gaat , maar het voelt toch vreemd aan als je een T9 toetsenbord gewoon bent. Maar het lukt. Na wat gepriel en gepruts heb ik mijn eerste sms verzonden. “En beeld je nu eens in dat je dat wil doen terwijl je de trappen van het perron aan het oplopen bent”, voegde ze eraan toe. “Of gewoon als je een tas in je hand hebt.” Shit, ja, daar had ik nog niet aan gedacht. Niet dat ik constant de trappen van het perron op en af loop, maar ik kan mij toch heel wat situaties inbeelden waarin ik niet mijn twee handen wil gebruiken om te sms’en.

Ok, opnieuw dan. Een sms typen zonder de stylus te gebruiken. Vergeet het maar! Ik heb alle toetsenborden geprobeerd die er mogelijk zijn op de HTC Touch Diamond, maar geen één werkt zo fijn als een echt fysisch keypad op een gsm. Niet alleen lijken mijn vingers te dik en kies ik ongewild verkeerde letters, maar denkt de gsm ook nog eens dat ik andere 3D Touch Flo handelingen wil doen, en vliegt hij naar een vorige sms of opent een menu. Argh, dat is echt wel hatelijk.

Laten we maar ophouden met sms’en en zo, ik wil de ander leuke features van de Diamond nog eens verkennen, zoals de ingebakken YouTube applicatie. Even vlug een filmpje opzoeken en dan…

Het zou Windows niet zijn als het niet zou crashen!!!

‘t Is een mooi toestel. Een schitterend design. Een concept dat vernieuwend kan genoemd worden, maar voor mij werkt het niet. Ik denk dat ik bij een gewone gsm blijf. Ik was thans gewaarschuwd dat een PDA niets voor mij zou zijn…