Ik zou mijzelf zeker geen boekenwurm noemen. Anderhalf jaar geleden las ik uit vrije wil mijn eerste boek. Ik schreef toen dat ik zocht naar boeken die enige voeling hadden met de realiteit, geen fantasie verhaaltjes over ridders of dreuzels.
Een jaar later kocht ik twee boeken van Ray Mears, “Bushcraft Survival” en “Wild Food”. Een interessant onderwerp lyrisch beschreven door nonkel Ray. Het is dezelfde Ray die in mei de aanstoot heeft gegeven om opnieuw te gaan lezen. De teller staat op dit moment of 5 boeken in twee maanden.
Het eerste boek was “The Real Heroes of Telemark”, het verhaal van enkele Noren die door de Britten werden ingezet om Hitler’s atoombom programma te dwarsbomen. Ik had Ray Mears’ show hierover al eens gezien op Discovery Channel en de Hollywood film “The Heroes of Telemark“, die slechts een verbastering van de werkelijkheid is. Ik wist dus min of meer waar het om ging toen ik op eBay een exemplaar aantrof in uitstekende conditie voor slechts 1 euro. Lang heb ik niet moeten nadenken en drie dagen later stak het boek in mijn brievenbus.
The Real Heroes of Telemark speelt zich af in WO II en is buiten de gewaagde sabotage actie vooral een verhaal over het overleven in barre (weers)omstandigheden en de kunst om uit handen te blijven van de vijand. Allemaal elementen die mij deden denken aan een ander verhaal dat zich 50 jaar later zou afspelen: de missie van Bravo Two Zero tijdens Golfoorlog I.
De verfilming van dat verhaal had ik ook al eens op TV gezien, maar het boek zou mij ook wel smaken dacht ik bij mijzelf. Twee minuten later kocht ik een tweedehands kopie van “Bravo Two Zero – The True Story of an SAS Patrol behind the lines in Iraq”, geschreven door Andy McNab (boek 2).
Om de een of andere reden dacht ik dat Andy McNab de echte naam was van Chris Ryan een ander lid van de Bravo Two Zero patrouille, maar na enkele bladzijden lezen kwam ik er snel achter dat dit helemaal niet zo was. Ik had mij vergist. Chris Ryan was de enige uit van de Bravo Two Zero patrouille die erin geslaagd was om uit handen te blijven van het Irakees leger en schreef geschiedenis door de grootste afstand te overbruggen tijdens een E&E (Escape and Evasion). Hijzelf schreef ook een boek over de mislukte missie: “The One That Got Away – The true hero of the Bravo Two Zero mission tells his own story”. Aangezien het boek van Andy McNab zo vlot las, dacht ik, zal ik het boek van Chris Ryan ook maar kopen? Twee muisklikken later was mij PayPal account weer drie euro lichter (boek 3).
Tijdens het lezen van Chris Ryan’s boek merkte ik dat er nogal wat verschillen waren in de beschrijving van de gebeurtenissen. Er zou ongetwijfeld een website bestaan die dit zou uitspitten. Al vlug kom ik er achter dat hoewel beide heren het woord “true” in hun ondertitel gebruiken, er nogal wat “false” in hun verhalen zit. En dat een gesneuvelde teammember (Vince Phillips) verweten wordt aan de basis gelegen te hebben de missie te doen falen. Allemaal zaken die door Mike Coburn, ook een lid van Bravo Two Zero, zouden rechtgezet worden in “Soldier Five – The real thuth about the Bravo Two Zero mission” (boek 4).
Verder surfend kwam ik uit bij het boek van Michael Asher, een ex-SAS soldaat, die geen lid was van de Bravo Two Zero patrouille, maar die via een soort van reconstructie-tocht en het contact met ooggetuigen de echte waarheid probeert te achterhalen. Niet alleen om aan te tonen dat Andy en Chris over een gezonde dosis fantasie beschikken, maar ook om de naam te zuiveren van Vince Phillips. En zo werd “The Real Bravo Two Zero – The truth behind Bravo Two Zero” mijn 5de boek in twee maanden tijd.
Achteraf gezien blijkt dat ik zelfs nog een boek heb overgeslagen: “Eye of the Storm” van Peter Ratcliffe. Al is dit boek eerder het verhaal van zijn 25 jaar durende carrière bij de SAS en maakt Bravo Two Zero daar slechts een klein deel van uit.
Voorlopig ga ik het hier bij houden wat Bravo-Two-Zero-boeken betreft, er is beslist nog ander interessant leesvoer te vinden.
