Tegenwoordig moet er bij elk programma dat op de buis komt gemeld worden of er gedaan wordt aan “product placement”. Een luttele twee seconden worden de letters PP in een of andere hoek op het scherm getoond. Wie naar Thuis kijkt en Frank Bomans in close-up een blik Jupiler ziet opentrekken legt dan onmiddellijk de link. De kijker weet dan dat het hier puur over product placement gaat. NOT.
Wel hetzelfde willen ze nu gaan doen met foto’s. Er gaan stemmen op om elke foto die gefotoshopt is te voorzien van een logo. Dat logo zou de lezer moeten duidelijk maken dat dit geen origineel beeld is, maar een geperfectioneerde foto. Is dat nu echt nodig?
Ik zelf heb er geen problemen mee, hoewel ik niet ga beweren dat ik niet onbewust beïnvloedbaar ben. Maar dat logo of de kleine lettertjes, die gaan het verschil niet maken. Mensen zien toch alleen maar wat ze willen zien. Ik durf te wedden dat 99% van de thuiskijkers die PP niet eens heeft opgemerkt. Deden ze dat wel, dan wisten ze waarschijnlijk niet waarvoor die twee letters stonden.
Hetzelfde geldt voor alle reclames voor rimpelcrèmes, tandpasta’s en cholesterol verlagers. Onderaan het beeld van de kleurige animatiefilmpjes staat er geschreven dat het om een “overdreven weergave” gaat, maar wat bij de kijkers blijft hangen is dat zinnetje, maar juist die overdreven weergave.
Een logootje zetten op een foto zal dus het verschil echt niet maken. Wie wantrouwig is over de authenticiteit van een foto, die heeft meestal gelijk. Wie wil geloven dat hij echt is, doet dat toch. Laat toch die belachelijke regeltjes en logootjes weg of verbied het fotoshoppen helemaal.
Binnen het jaar schreeuwen we dan om gefotoshopte beelden. Wie wil er nu naar een model kijken met wallen onder haar ogen, een plooi teveel en een snor?