Ik heb in 2010 veel te weinig foto’s genomen. Niet eens de helft van de twee voorgaande jaren. De sluiterteller stopte op 1808 kliks. De oorzaak hoef ik niet ver te zoeken: de interesse is een beetje afgenomen en de weinige vrije tijd die ik voorheen in fotografie stak, steek ik nu in andere zaken. Dingen zoals wandelen, geocachen en bush/armchair-craften.
Op zich zijn die dingen prima te combineren met fotografie, maar je moet je er wel op voorzien. Je moet je camera meezeulen. Daar knelde voor mij nogal eens het schoentje. Ik wou niet altijd in een bos lopen alsof ik de derde wereld oorlog ging uitvechten. Een tas met geocache-spullen, eten en drinken en dan ook nog eens een tas met mijn fototoestel. En als er dan al wat te zien was, was het al weg vooraleer ik mijn fototoestel goed en wel uitgepakt had. Het fototoestel heeft voor mij alleen een toegevoegde waarde als het schietklaar binnen handbereik rond mij hangt.
Gewoon rond je nek, op je buik is geen pretje als je ook nog eens 5 km wil wandelen. Je ziet niet alleen uit als een toerist, bij elke stap die je zet botst je toestel tegen je buik. Rustgevend zou ik het niet noemen.
Als een bandolier over je borst is een optie qua draagcomfort, maar de nekband is te kort om het toestel te kunnen gebruiken, zonder eerst je arm er terug uit te halen. Qua snelheid geen goed idee. Een rapidstrap zou hiervoor een prima oplossing zijn, maar dat kost natuurlijk weer wat. En hoe doe je dat dan in combinatie met een rugzak?
Ik heb het veel goedkoper opgelost. Gewoon de nekband over mijn linkerschouder en vastgemaakt met een musketon aan de schouderriem van mijn rugzak. Op die manier heb je toch genoeg speling om het toestel te hanteren en hoef je geen schrik dat het van je schouder zal glippen. Voor mij werkt het perfect. Ik heb er zo al een paar wandelingen opzitten zonder dat ik het idee had dat de camera een last was. Het enige waar je op moet letten is dat je je camera eerst losmaakt voordat je je rugzak ik de koffer van je auto smijt.
Of het ook wat opleverde? Jazeker: twee reetjes gespot in het bos. Voor extra aandacht aan compositie, scherpte, licht etc was er geen tijd. 25 meter is misschien niet ver, maar met slechts 85mm, een razendsnel diertje met een schofthoogte van amper 60 cm en mijn scheef oog, is dit het beste wat ik kan laten zien:
10 foto’s in 3 seconden en dan nog was dit de enige waar ze allebei op stonden.
