Na de verschrikkelijke gebeurtenissen van afgelopen week stelt iedereen de veiligheid van onze crèches, scholen en andere zorginstellingen weer in vraag. Deuren gaan op slot en onbekende worden niet meer te woord gestaan. Alleen is het al te laat, en heeft het allemaal weinig zin. Je kan je onmogelijk beschermen tegen alle vormen van bedreiging.
Ik heb weet van een kinderdagverblijf in het Leuvense waar de toegang geregeld wordt door middel van een elektronische badge, maar zelfs dan kan je samen met een ander persoon mee binnenglippen. Ook kan de agressor een bekende zijn en geraakt hij zonder problemen bij zijn doelwit.
Je kan wel proberen om alles zo veilig mogelijk te maken. Badges, metaaldetectors, vingerafdruk- en irisscans, het behoort allemaal tot de mogelijkheden. Alleen is het peperduur en geeft het ons een constant gevoel van paranoia. Willen we zo wel leven? Ik alleszins niet.
De kans dat een gelijkaardige gebeurtenis als afgelopen week zich voordoet is vele malen kleiner dan een verkeersongeval. Kleiner dan een blikseminslag of wiegendood. Doet me denken aan de actie uit 2005, na de aanslagen in Londen: http://www.werenotafraid.com/.
Net zoals de mensen in Londen toen, wil ik nu ook niet bang zijn.
ik word bang van bange mensen…