Ik lust nogal graag Italiaanse braadworst. Braadworst met venkel, kaas en tomaat. Mijn schoonvader maakte die vroeger zelf, maar de laatste jaren werd de worst gewoon in Luik gekocht. Meestal viel dat wel mee, de laatste keer buiten beschouwing gelaten.
Tijd dus om de schoonpapa te overhalen nog eens aan het karwei te beginnen. Het excuus dat het mes van zijn molentje bot was, dat telde niet meer. Ik had vorig jaar immers dat mes vlijmscherp gekregen op mijn Japanse Waterstenen.
2 kilo varkensstoofvlees, 1,5 kilo ongezouten spek, 10 meter darmen, wat kruiden en zout, tomaat en natuurlijk venkel, meer is er niet nodig om lekkere worsten te maken.
Het resultaat mag (mocht) er zijn. De eerste braadworsten zijn reeds verorberd.
‘t ziet er niet uit, maar het zal wel lekker geweest zijn zeker?
🙂